Οι άντρες στόλιζαν τα δάχτυλά τους με πολύτιμα μπιχλιμπίδια από πολύ νωρίς στην πορεία της ιστορίας. Είτε ως ένδειξη κύρους και θέσης είτε ως ένδειξη πλούτου, το δαχτυλίδι κάποτε σήμαινε σημαντικά και σπουδαία πράγματα.
Αργότερα τα πράγματα απλοποιήθηκαν και τα δαχτυλίδια δεν φορούσαν πλέον μόνο οι ευγενείς και οι βασιλιάδες, αλλά ακόμη και η επαναστατημένη νεολαία ή τα μέλη των σωματείων, όσοι μπήκαν σε σκοτεινά κλαμπ, ακόμα και οι απόφοιτοι μεγάλων πανεπιστημίων.
Και έτσι το ανδρικό δαχτυλίδι έφτασε να έχει μια εξαιρετικά πολύπλευρη και πληθωρική σημειολογία ως αξεσουάρ, που άλλοτε σημαίνει κάτι και άλλοτε απολύτως τίποτα.
Και ενώ για κάποιους παραμένει φορτωμένο με συμβολισμούς και θρύλους, αφηγούμενο ακόμη και πεποιθήσεις εποχών που έχουν περάσει ανεπιστρεπτί, στις μέρες μας επικράτησε μια ισοπεδωτική ελευθερία που δεν αψηφά πια τέτοια νοήματα.
Σήμερα ο άντρας που επιθυμεί, φοράει δαχτυλίδι όπου θέλει και τέλος. Δεν υπάρχουν ούτε απαράβατοι κανόνες ούτε στιλιστικές απαιτήσεις που επιβάλλουν νόμους από το παρελθόν.
Υπάρχουν όμως κάποιες παραδόσεις που συνεχίζουν να ακολουθούν οι μύστες του είδους, ως τάσεις που κληρονομήθηκαν από γενιά σε γενιά και επιβιώνουν μέχρι σήμερα. Αν και για τους περισσότερους τα ίχνη τους χάνονται στα βάθη των αιώνων.
Τα δαχτυλίδια συνεχίζουν επίσης να στέλνουν μηνύματα σε μεγάλο αριθμό παραληπτών κάθε φορά. Βλέπεις το πιο απλό από αυτά ανάμεσά σου και το κουβαλάει η βέρα, που δείχνει τη δέσμευση του άντρα στη μονογαμία και την οικογενειακή ζωή.
Μόνο που στο τέλος, όσο περισσότερο βυθίζεσαι στην ιστορία του ανδρικού δαχτυλιδιού, τόσο περισσότερο καταλαβαίνεις ότι ακόμα και τα πιο απλά πράγματα μπορεί να είναι λίγο πιο περίπλοκα…
Η σημειολογία του ανδρικού δαχτυλιδιού
Το δαχτυλίδι στο χέρι του άντρα ήταν πάντα σημάδι ανωτερότητας, έφερε πάνω του την κοινωνική θέση του άνδρα που το φορούσε. Και όταν το φορούσε ο Ρωμαίος αυτοκράτορας ή ο πατρίκιος της αυλής του, είναι αυτονόητο ότι ο πληβείος δεν μπορούσε να το βάλει στο χέρι του. Όχι χρυσό τουλάχιστον.
Και έτσι ο ανδρισμός περπατούσε για αιώνες και αιώνες είναι η αλήθεια, μέχρι τα σαρωτικά φαινόμενα του 20ου αιώνα να έρθουν να εξαλείψουν αυτή τη μακρά παράδοση. Η μουσική πρωτοπορία και η κοινωνική επανάσταση των ηθών εκεί στις δεκαετίες του '60 και του '70 στέρησαν από το δαχτυλίδι την πλούσια σημειολογική του παράδοση. Τώρα οι ροκ σταρ το φορούσαν σε κάθε δάχτυλο και κάποιοι «ανδρόγυνοι» όπως ο David Bowie έδειχναν σε όλους ότι το δαχτυλίδι ήταν απλώς ένα ακόμα αξεσουάρ. Το ίδιο για γυναίκες και άνδρες.
Το δαχτυλίδι ήταν πλέον μια αισθητική υπερβολή, ακόμη και ένα σημάδι απελευθέρωσης από τα ασφυκτικά πλαίσια της ευπρέπειας. Δηλαδή πόσο μακριά από τις εποχές που το δαχτυλίδι ήταν φορέας παράδοσης, σύμβολο και φυλαχτό ταυτόχρονα, ίχνος διάκρισης και όρκος πίστης σε ένα ιδανικό. Ή μια μαρτυρία φιλίας και αφοσίωσης.
Στις μέρες μας θα ακούσεις ειδικούς του στυλ να σου λένε ότι το δαχτυλίδι είναι το πιο αρρενωπό από τα ανδρικά αξεσουάρ, ο βασικός μοχλός για μια ολοκληρωμένη και trendy εικόνα. Συχνά αποκαλείται «στιλιστικά άγριο» που «απογειώνει την ανδρική γοητεία». Και κάπου εκεί ακούς τον ηλικιωμένο κύριο να επιμένει ότι το δαχτυλίδι παραμένει φορέας μηνύματος και νοήματος, ό,τι και να λέει η σύγχρονη εποχή μας. Αλλιώς γιατί συνεχίζουμε να φοράμε βέρες στη μέση;
Αν θέλουμε να πιστέψουμε τον παλιό κανόνα που εξακολουθεί να επιβιώνει σε ορισμένους κύκλους γύρω μας, ορίστε τι πρέπει να γνωρίζει η νεολαία για το αρσενικό δαχτυλίδι και τη βαριά κληρονομιά του…
Δεξί ή αριστερό χέρι;
Εδώ δεν θα βρείτε κανόνα που να υποδεικνύει τι και πώς, καθώς τα περισσότερα διλήμματα έχουν να κάνουν με συγκεκριμένες πολιτιστικές παραδόσεις ή κλειστούς συλλόγους που έχουν έτσι κι αλλιώς τους δικούς τους κανονισμούς. Τη βέρα, ας πούμε, τη φορούν οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί στη δεξιά πλευρά, ενώ οι Καθολικοί στην αριστερή.
Φυσικά και εδώ δεν υπάρχει συμβολισμός. Αλίμονο. Το δεξί χέρι είναι το «φυσικό» χέρι, το χέρι της χειραψίας, το χέρι της δράσης, το κυρίαρχο. Αφήνοντας έτσι στα αριστερά ποιότητες «νοητές», ως το χέρι που αντιπροσωπεύει την ψυχή μας, δηλαδή τον χαρακτήρα μας και ολόκληρη την προσωπικότητά μας.
Το χέρι που επιλέγουμε να διακοσμήσουμε με ένα δαχτυλίδι μπορεί να λέει κάποια πράγματα για το τι είδους άνθρωποι είμαστε…
Μικρό δάχτυλο
Το μικρό δάχτυλο έχει επιλεγεί ιστορικά από βασιλιάδες, αριστοκράτες, πλούσιες και σημαντικές προσωπικότητες. Το λεγόμενο δαχτυλίδι σφραγίδας ήταν άλλωστε αυτό με το οποίο «υπέγραφαν» το κερί της σφραγίδας στον φάκελο ή στα διατάγματα και το φορούσαν στο μικρό και σπανιότερα στον δείκτη. Σεβαλιέ ονομαζόταν εκείνα τα χρόνια και ήταν προνόμιο αποκλειστικά των ευγενών και των ανώτατων αξιωματούχων, που συνήθως απεικόνιζε το οικόσημο της δυναστείας τους. Αργότερα, Ιταλοί μαφιόζοι ήρθαν στις Ηνωμένες Πολιτείες για να το καθιερώσουν ως ένδειξη μιας θέσης στο οργανωμένο έγκλημα. Ή έτσι τουλάχιστον μας είπε το Χόλιγουντ.
Σήμερα το μικρό δάχτυλο επιλέγεται από κάποιον που θέλει να κάνει δήλωση με το δαχτυλίδι του, καθώς το δαχτυλίδι στο μικρό δάχτυλο τραβάει την προσοχή περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο δάχτυλο.
Παράμεσος
Το τέταρτο δάχτυλο του χεριού είναι το δάχτυλο της βέρας σε όλο τον δυτικό κόσμο. Εμείς οι Έλληνες το φοράμε στο παράμεσο του δεξιού χεριού για να συμβολίζει τον γάμο και στου αριστερού για τον αρραβώνα.
Ωστόσο, αν παραμείνετε μια αθεράπευτα ρομαντική ψυχή, μπορείτε κάλλιστα να τη φορέσετε στο παράμεσο του αριστερού, πιστή στις έννοιες του «vena amoris», τη φλέβα που ο αρχαίος αιγυπτιακός θρύλος ήθελε να ξεκινά από την καρδιά και να τελειώνει εκεί. Η βέρα στα αριστερά χρησίμευε ως άμεση σύνδεση, συμβολίζοντας τον αιώνιο δεσμό με το έτερον ήμισυ.
Μεσαίο δάχτυλο
Είναι το δάχτυλο που είναι εντελώς απαλλαγμένο από νόημα και σημειολογία. Ιστορικά κανείς δεν φορούσε το δαχτυλίδι του εκεί, άρα είναι ένας άγραφος πίνακας. Συνήθως όσοι τολμούν, στολίζουν το μεσαίο δάχτυλο με ένα ασυνήθιστο ή εκκεντρικό δαχτυλίδι, ως δήλωση αρρενωπότητας και αυτοπεποίθησης.
Ο μόνος κανόνας είναι η πρακτικότητα. Ένα ογκώδες δαχτυλίδι στο μεσαίο δάχτυλο εμποδίζει τις κινήσεις του δείκτη και του μεσαίου δακτύλου. Το μεσαίο προτείνεται ακόμη και από γνώστες για τον αρχάριο, ακριβώς επειδή δεν συνδέεται με τίποτα, και έτσι δεν θα δημιουργήσει καμία άβολη παρεξήγηση.
Δείκτης
Λένε ότι τίποτα δεν φαίνεται καλύτερα στο χέρι ενός άνδρα από ένα δαχτυλίδι σφραγίδα στον δείκτη. Ο δείκτης είναι ένα ιδιαίτερα σημαντικό δάκτυλο στην καθημερινή ζωή, από τη χειρωνακτική εργασία μέχρι την επισήμανση. Αυτός είναι ο λόγος που οι περισσότεροι άνθρωποι το αφήνουν ενστικτωδώς χωρίς δαχτυλίδι, καθώς το χρησιμοποιούμε περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο δάχτυλο μαζί με τον αντίχειρα.
Τώρα οι συνειρμοί με τίτλους ευγενείας και υψηλές κοινωνικοοικονομικές θέσεις έχουν εκλείψει, οπότε το ευρετήριο παραμένει ελεύθερο για στιλιστική εκμετάλλευση. Θα βρείτε ανθρώπους να επιμένουν, ωστόσο, ότι ο δείκτης είναι το μόνο δάχτυλο για δαχτυλίδια υψηλού συμβολισμού, όπως η τάξη και η κοινωνική θέση ή η αδελφότητα.
Αν μάλιστα υπάρχει δαχτυλίδι κειμήλιο, ο δείκτης είναι το τέλειο σημείο για να το φορέσετε.
Αντίχειρας
Δεν υπάρχει συμβολισμός εδώ, στη δυτική τουλάχιστον κουλτούρα, καθώς σε άλλα μέρη του κόσμου θεωρείται σημάδι δύναμης και πλούτου. Εκεί είναι ογκώδες και φανταχτερό. Ογκώδη και φανταχτερά, ωστόσο, είναι αυτά που επιτάσσει η μόδα, όπως τα δαχτυλίδια κρανίου που παραμένουν δημοφιλή τα τελευταία χρόνια.
Τι μας "δείχνει" το υλικό;
Εκεί που το ανδρικό δαχτυλίδι ήταν μια χρυσή θήκη για αιώνες, τέτοιες διατυπώσεις είναι πλέον ξεπερασμένες. Το μόνο που λέει το υλικό του δαχτυλιδιού είναι η τιμή του, απλώς ένα σύμβολο οικονομικής ισχύος.
Τώρα ο άντρας έχει στα χέρια του εξαιρετικά δαχτυλίδια από χρυσό, λευκόχρυσο, ασήμι, τιτάνιο, ατσάλι, μαρκασίτη, βολφράμιο, ακόμη και κεραμικά ή ξύλινα δαχτυλίδια. Και δαχτυλίδια σιλικόνης!
Ο χρυσός παραμένει προφανώς η καλύτερη επιλογή όταν ο στόχος του δαχτυλιδιού είναι να αντανακλά το πορτοφόλι μας. Εκτός από σύμβολο πλούτου, όμως, ο χρυσός είναι και μια κλασική και διαχρονική επιλογή που δύσκολα μπερδεύεται στο ανδρικό χέρι.
Ως πιο μοδάτη αλλά εξίσου κομψή επιλογή προτείνεται η πλατίνα, με τη χαρακτηριστική λευκή λάμψη και το λείο φινίρισμα που ταιριάζει εξαιρετικά με πολύτιμους λίθους. Αλλά και ημιπολύτιμοι λίθοι.
Το τιτάνιο, από την άλλη, με την υπέροχη ασημί-λευκή λάμψη και το βάρος φτερού, κερδίζει όλο και περισσότερο έδαφος στις μέρες μας. Το ασήμι είναι επίσης ελκυστικό με την πάροδο του χρόνου, καθώς είναι πιο απαλό στο μάτι.
Οι φθηνότεροι μαρκασίτης, το βολφράμιο, το zamak και τα κεραμικά δαχτυλίδια έχουν εισβάλει για τα καλά στην επικράτεια του ανδρικού δακτυλιδιού, φέρνοντας κάτι νέο. Όπως το ξύλο φυσικά, η οικολογική επιλογή για τον άνθρωπο που σέβεται τη φύση…
Τι μας "δείχνουν" οι πέτρες;
Ολόκληρο το ανδρικό δαχτυλίδι ήταν κάποτε το διαμάντι του. Έδειχνε πολύ φινέτσα και κομψότητα. Και η πέτρα παραμένει η καρδιά του αντρικού δαχτυλιδιού, δίνοντας υπόσταση σε ό,τι κρύβει η ψυχή του κατόχου. Και το πορτοφόλι του, αλίμονο.
Το διαμάντι παραμένει ο βασιλιάς του ανδρικού δαχτυλιδιού, καθώς η αστρονομική τιμή που μπορεί να φτάσει ένα άψογο διαμάντι πολλών καρατίων δεν είναι για τους κοινούς θνητούς.
Ρουμπίνια, σμαράγδια και ζαφείρια ταξινομούνται με τα σαγηνευτικά τους χρώματα στον αφρό των πολύτιμων λίθων και στολίζουν τα δάχτυλα όσων επενδύουν πολύ σε ένα δαχτυλίδι. Πολύ όσον αφορά τα χρήματα και τη σημασία που αποδίδεται στο δαχτυλίδι.
Ο αμέθυστος, το κεχριμπάρι, το περίδοτο, η ακουαμαρίνα, ο τανζανίτης, ο όνυχας, το τιρκουάζ, ο συνθετικός μουσανίτης και το μάτι της τίγρης είναι, μεταξύ άλλων, φθηνότερες λύσεις κατάλληλες για πιο συμβατικά πορτοφόλια.
Ο μόνος κανόνας που πρέπει να ακολουθεί ο άντρας με τα δαχτυλίδια του
Είναι γεγονός ότι σήμερα το δαχτυλίδι έχει πρωτίστως διακοσμητικό ρόλο, γι' αυτό οι στυλίστες μάς λένε ότι πρέπει να επιλέγεται με βάση το σετ ρούχων. Αλλά και να συμβαδίζουμε με το μέγεθος του δακτύλου μας, ώστε να διατηρείται μια αρμονική ισορροπία.
Και ενώ όλα είναι θέμα γούστου, όταν μιλάμε για καλό γούστο υπάρχει ένας απαράβατος κανόνας, ο λεγόμενος «νόμος των τριών». Δηλαδή, ο άντρας δεν φοράει ποτέ περισσότερα από τρία κοσμήματα ταυτόχρονα. Κοσμήματα εδώ είναι το ρολόι, τα μανικετόκουμπα και το δαχτυλίδι.
Εάν φοράτε ρολόι και βέρα, καλό είναι να βάλετε το δαχτυλίδι από την άλλη. Και αν φοράτε περισσότερα από ένα δαχτυλίδια, πρέπει να φοράτε τα ίδια μέταλλα.
Comments